تدریس اصلاح سبک زندگی مدرس استاد طالقانی جلسه چهاردهم

بسم الله الرحمن الرحیم
تدریس طب ایرانی اسلامی
مدرس استاد طالقانی
جلسه چهاردهم

بلطف خدا در ادامه به بررسی حیوانات حلال گوشت دیگر میپردازیم وبصورت مختصر ومفید آنان را مورد کنکاش تغذیه ای وطبی قرار میدهیم.

گوشت شتر:
شتر چون حیوان سخت‌کوشی است و در شرایط سخت آب و هوائی روزگار می‌گذراند و ساختار بدنی او با شرایط سخت آب و هوائی، تشنگی و … وفق پیدا نموده به همین جهت مصرف گوشت آن حسب رابط آکل (خورنده) و مأکول (خورده شده) روی انسان اثر مثبتی می‌گذارد و مایه سخت‌کوشی و مقاومت جسم و روح انسان می‌گردد.

گوشت شتر بالاخص برای افراد سرد مزاج مناسب است، پیچیدن پوست شتر به دور اندام سرد گرمابخش اندام است.

از جمله منافع شتر ادرار شتر می‌باشد که برای بیماری آسم و برونشیت به‌ صورت نوشیدنی مجرب است.

چربی شتر و کوهان او از بهترین روغن‌ها و چربی‌ها جهت گرمابخشی اندام و رفع سردی آن است و رافع درد مفاصل است.

در احادیث و روایات مکرر در خصوص خواص ادرار شتر تائید و تأکید گردیده تا بدان جا که امام کاظم (ع) در کتاب وسائل الشیعه جلد ۲۵ می‌فرماید: ادرار شتر بهتر از شیر آن است.

همچنین جناب مفضل از امام صادق (ع) برای درمان بیماری تنگی نفس خود از او پرسش می‌کند و امام (ع) در پاسخ به ایشان فرمود:
ای مفضل برای این عارضه، ادرار شتر شیرده بخور.
مفضل می‌گوید من از آن خوردم و خداوند بیماری‌ام را زدود. (طب الائمه ص ۱۰۳)

همچنین ترکیب دو واحد مغز شتر به همراه یک واحد از مغز گوسفند به ‌صورت پخته شده یک قاشق در روز از داروهای مجرب جهت درمان کمبود پلاکت خون می‌باشد.
مصرف زیاد گوشت شتر برای افراد گرمایی خوب نمیباشد واین افراد بهتر است گوشت شتر به اندازه وبهمراه خوراکی ها خنک مصرف نمایند.
دوغ شتر دارای خواص بسیار خوب است وبرای استخوانسازی و دیابت مناسب است.

گوشت گاو و گوساله:

گوشت گاو حسب منابع اصیل طب سنتی گرم و خشک است.

مصرف آن به دلیل دیرهضم بودن و تولید اخلاط غلیظ موجب افزایش سوداء و بیماری‌های سوداوی مانند بواسیر، عرق النساء، سیاتیک، بیماری‌های مفصلی و بیماری‌های روانی مانند افسردگی، مالیخولیا، ترس و… می‌باشد.

در روایات و احادیث هیچ‌گاه از گوشت گاو تمجید نمی‌بینیم بلکه گوشت گاو را نکوهش و موجب بیماری و مرض برشمرده‌اند و شیر و چربی وشحم آن را نیکو، شفا و صحت شمرده‌اند.

گوشت گوساله نسبت به گوشت گوسفند پیر بهتر است اما باز هم در مقایسه جای بره را نمی‌گیرد.

شیر گاو برای بدن مفید و موجب استحکام و تقویت بدن و استخوان‌سازی و تقویت دندان‌هاست به شرط آن که: ?اول گاو به صورت طبیعی تغذیه نماید و در حرکت باشد
دوم آن که چربی و مواد آن از شیر جدا نشوند، چون وقتی چربی شیر از آن جدا می‌گردد شیر به سمت سردی می‌رود و برای افراد سرمائی مضر می‌باشد.

چربی و شحم گاو در روایات و احادیث و منابع طب سنتی از بهترین چربی‌های خوراکی برشمرده شده است تا بدان جا که معصوم می‌فرماید به هر اندازه از چربی گاو خوردی به همان اندازه بیماری از بدنت دفع می‌شود.

تذکر: چربی و شحم گاو را اول خوب بشوئید؛ و مواد اضافی را از آن جدا کرده سپس آن را حرارت دهید تا ذوب شود، سپس آن را صاف کرده در ظرف شیشه‌ای نگهدارید و برای انواع خورشت‌ها و سرخ‌کردنی‌ها از آن استفاده نمائید، فقط دقت کنید این روغن باید به‌ صورت گرم مصرف شود در غیر این صورت کمی در دهان می‌بندد.

تذکر ۲: برخی گمان می‌کنند گوشت گاو چون سودازاست پس خود گوشت گاو نیز سرد و خشک است، در حالی که این تفکر اشتباه است و در تمام منابع اصیل سنتی گوشت گاو گرم و خشک آمده و سودازا بودن آن به علت ایجاد خلط غلیظ و ثقیل وسودازا در بدن می‌باشد.

گوشت مرغ:
گوشت مرغ دارای طبع گرم و تر می‌باشد.
مرغ‌های ماشینی سرد و مولد بلغم است و برای افراد سرمائی مناسب نمی‌باشد.

از نظر غذائی و قوت تغذیه‌ای گوشت مرغ محلی مغذی‌تر و مقوی‌تر است و گوشت مرغ ماشینی دارای کیفیت و غذائیت خوب نمی‌باشد بالاخص آن که در فضای بسته و خوراک‌های صنعتی که به این حیوانات می‌دهند، گوشت آن مورد تائید طب سنتی اسلامی نمی‌باشد.

تزریق واکسن‌های دوره‌ای، خوراکی‌های تقویتی، آنتی‌بیوتیک‌ها و … معمولاٌ در پرورش این مرغ‌ها استفاده می‌گردد موجب عوارض جسمی در انسان می‌گردد.
با یک استدلال بسیار ساده شما عزیزان را به تفکر پیرامون ارزش غذائی و قوت تغذیه‌ای این مرغ‌های پرورشی فرا می‌خوانم

شما عزیزان اگر بخواهید در یک محیط باز یک مرغ یا یک خروس محلی را به دام بیندازید تقریباً این عمل به علت چالاکی و آمادگی بدن مرغ و خروس محلی غیرممکن یا صعب است اما همه می‌دانیم برای به دام انداختن یک مرغ ماشینی و صنعتی یک کودک پنج ساله نیز کافی است، چون توان حرکتی، کنش و واکنش این مرغ‌های صنعتی بسیار ضعیف است، پس همان‌گونه که بارها عرض کردیم حسب قانون اثر متقابل بین آکل (خورنده) و مأکول (خورده شده) یقیناً می‌دانید اثرات جسمی و روحی این حیوان به ما منتقل می‌شود.
بگو چه می‌خوری تا بگویم چه یا که هستی.

در روایات و احادیث مکرراً از مصرف گوشت مرغ نهی شده است و فرموده‌اند:
گوشت مرغ در میان پرندگان (بال‌دارها) بسان خوک در میان چهارپایان است.

بهتر است مصرف گوشت مرغ بالاخص برای افراد سرمائی کمتر و در صورت مصرف با مصلحات آن باشد.
بسیاری از کارشناسان بر این مطلب پافشاری و تأکید دارند که هرگز بال مرغ‌های صنعتی را مصرف نکنید چون محل تزریق واکسن، هورمون و … و در نتیجه محل تجمع آن می‌باشد.

در صورتی که به مرغ‌های ماشینی جهت رشد سریع‌تر هورمون‌های خاصی تزریق می‌شود مصرف این مرغ‌ها برای بدن بسیار خطرناک و موجب به هم خوردگی تعادل هورمونی در انسان می‌گردد، بلوغ جنسی زود هنگام، رشد بیش از حد برخی از اندام مثل پستان‌ها در دختران نوجوان، رویش مو در صورت بانوان و بیماری هیرسوتیسم و برخی عوارض دیگر می‌تواند از جمله مشکلات مذکور باشد. متأسفانه مصرف گوشت مرغ صنعتی در کشور ما بسیار زیاد است.

گوشت خروس:
حرارت گوشت خروس از مرغ کمتر است و متمایل به خنکی است.
همچنین رطوبت گوشت خروس نیز از مرغ کمتر است.
خوردن سوپ جوجه خروس برای افرادی که قوت بدنی کمی دارند مطلوب است و سوپ آن برای افراد تب‌دار مفید است.

تخم‌مرغ:
تخم‌مرغ دارای دو قسمت است سفیده آن سردتر و زرده آن گرم‌تر و زرده عسلی و نیم‌پز آن دارای غذائیت بسیار خوب می‌باشد .مقوی مغز و نیروی جنسی و خون صالح است.
مصرف زیاد تخم‌مرغ موجب ایجاد بیماری‌های طحال است و بالاخص سفیده آن به علت دیرهضمی مولد خلط بلغم می‌باشد.
در هر صورت تخم‌مرغ باید به اعتدال مصرف شود و مصرف تخم‌مرغ‌های ماشینی و صنعتی به عللی که قبلاً در بخش نگهداری و تغذیه و… مرغ به آن اشاره داشتیم مورد تأیید طب ایرانی اسلامی نمی‌باشد.

گوشت بز:
گوشت بز سرد و خشک است و برای افراد سرمائی، افرادی که دستگاه هاضمه ضعیف دارند خوب نیست.

بهتر است گوشت بز زیاد مصرف نشود و در صورت مصرف با روغن کنجد زیاد یا به صورت مخلوط با آش‌های گرم و تر مصرف شود.
مصرف زیاد گوشت این حیوان موجب خشکی بدن و افزایش سوداء می‌گردد.

گوشت شترمرغ:
گوشت شترمرغ گرم و خشک است و مصرف زیاد آن برای گرم مزاجان با توجه به اینکه هضم نهائی آن مشکل است برای گرم مزاجان خیلی خوب نیست مصلح آن سرکه است- گوشت شترمرغ برای افراد سرمائی مناسب است.

روغن و پیه آن خواص مختلف و بسیار مفیدی از جمله ضد درد، تقویت‌کننده، دافع فلجی و از بین برنده سودا و بلغم در اعضاء می‌باشد.

گوشت بوقلمون:
گوشت بوقلمون گرم و تر است و برای تغذیه انسان بسیار مفید است. کیفیت گوشت آن برای انسان از شترمرغ، بز، گاو و مرغ بهتر است و در صورت نبودن گوشت گوسفند جوان یا بره جایگزین خوبی به جای آنان است.

گوشت اردک:
گوشت اردک گرم و خشک است و اعتقاد بر آن است که اردک گرم‌ترین گوشت را در میان پرندگان اهلی دارد.

طبیعت اردک بر زیر رو کردن لجن‌ها و به دست آوردن خوراک از آن است از این رو گوشت و تخم آن کمی بوی خاصی می‌دهد که برخی افراد به آن میلی ندارند و برخی نیز مصرف گوشت و تخم اردک را از نظر داشتن خصیصه مذکور اردک برای روح خوب نمی‌دانند

گوشت آن کمی دیرهضم است، مصرف زیاد آن ایجاد خون غلیظ در بدن می‌نماید. تخم اردک غلیظ‌تر و دیرهضم تر، بدمزه‌تر و غذائیت آن کمتر از تخم‌مرغ است.

بهتر است آن را به شکل شکم پر و با سبزیجات و پیاز و روغن کنجد یا زیتون مصرف نمایند.

گوشت غاز:
گوشت غاز گرم و خشک است.

حضرت علی (ع) در خصوص تشابه گوشت‌ها می‌فرماید:
غاز همچون گاومیش است و مرغ همانند خوک.

گوشت غاز خوشمزه‌تر از گوشت اردک است و بوی نامطبوعی ندارد، تخم آن نیز مقوی نیروی جنسی است و بوی نامطبوع تخم اردک را ندارد.

گوشت ماهی:
ماهی‌ها معمولاً سرد و تر هستند و مصرف زیاد آن برای افراد سرمائی و دارای بیماری‌های سرد مغز و معده‌های سرد مضر است و بهتر است کم و با مصلح آن را مصرف نمایند.

مصرف ماهی برای افرادی که حرارت بدنشان بالاست مفید است. کباب روی آتش ماهی بهتر از سرخ کرده آن است.
مصرف آب بعد از ماهی بسیار مضر می‌باشد و خوردن ماهی با تخم‌مرغ و گوشت حیوانات وحشی بسیار مضر عنوان شده است.

https://telegram.me/joinchat/DXph7kDEs2ciiVGoIhfpeg

آموزشکده تخصصی طب ایرانی اسلامی